- obportunitas
- opportūnĭtas ( obp- ), ātis, f. [opportunus].I.In gen., fitness, convenience, suitableness (class.; syn. occasio; cf.:II.
copia, facultas): loci,
local advantages, Caes. B. G. 3, 14:corporis,
Cic. Leg. 1, 9, 27:anuli,
id. Off. 3, 9, 38:membrorum,
id. N D. 1, 33, 92:aetatis,
Sall. J. 6, 3.—In partic.A.A fit, opportune, or favorable time, a favorable opportunity:B.optimā opportunitate ambo autem venistis,
Plaut. Merc. 5, 4, 3; so id. Ep. 2, 2, 19:scientia opportunitatis idoneorum ad agendum temporum,
Cic. Off. 1, 40, 142:omni negotio est,
Vulg. Eccl. 8, 6.—Personified as a goddess, Opportunity, Plaut. Ps. 2, 3, 3.—An advantage:tales igitur inter viros amicitia tantas opportunitates habet,
Cic. Lael. 6, 22. opportunitate aliquā datā, if some advantage offered itself, Caes. B. G. 3, 17.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.